‘Ik wil van mijn klachten af’ is een vraag die ik vaak hoor van cliënten die in de praktijk komen. Op het eerste gezicht een logische en legale vraag. Je wilt bij voorkeur geen pijn of ongemak. Je wilt het liefst doorgaan met je leven zonder allerlei beperkingen en doen wat jij je hebt voorgenomen. Je doet allerlei pogingen om van de pijn af te komen. Je slikt een pilletje, hoopt dat de dokter of de therapeut een oplossing heeft of kruipt in bed. Soms is dat toereikend om de signalen van je lichaam weer tot rust te brengen.
Soms echter helpt dat onvoldoende en blijven je klachten aanhouden of er dienen zich nieuwe aan. Je bent uit balans, niet alleen je lichaam maar jij als geheel.Eigenlijk zeg je: ‘ik heb pijn maar dat wil ik niet.’ Je ontkent het, drukt het weg oftewel je gaat er de strijd mee aan. Innerlijk voer je oorlog. Dit gebeurt meestal onbewust. Bewust doe je allerlei pogingen om van je pijn af te komen. Je probeert weg te vluchten van de pijn. Je innerlijke oorlog neemt toe en dat kost veel energie!Ik vergelijk pijn vaak met een klein kind dat om aandacht vraagt (zeurt zo je wilt). Je hebt er even geen zin in en geeft geen of een onduidelijke reactie. Het kind is niet tevreden en gaat in de herhaling of verzint iets nieuws om je aandacht te vangen. Vaak net zolang tot hij krijgt wat hij wil, namelijk jouw aandacht en luisterend oor. Het gaat hem om het contact dat je met hem maakt. Het kind is tevreden en speelt verder.Pijn is, net als het kind, een signaal dat om jouw aandacht vraagt. Het wil gehoord worden in plaats van ontkend of weggeduwd. Het goede nieuws is dat jij de keus hebt hoe je met die pijn omgaat. Als lastig kind dat moet worden weggeduwd. Of benader je je pijn als een kind waarmee je contact maakt en naar luistert. Door met milde, vriendelijke aandacht naar je pijnplek te gaan kom je weer in contact met je lichaam.Die aandacht brengt je ook weer in contact met jezelf, met je diepere verlangens. Je leert luisteren naar wat er echt toe doet in je leven, voorbij pijn en klachten.Uiteindelijk geeft dit meer balans, plezier en voldoening in je leven. Zo met je pijn omgaan vraagt om een levenshouding die het leven neemt zoals het komt. Niet vanuit berusting maar vanuit het diepe besef dat het op dit moment is zoals het is. Of je ermee vecht of niet, het is nu zoals het is. Het vraagt om een manier van aanwezig zijn. Aanwezig zijn zonder een oordeel te hebben over datgene dat gebeurt of wat jij ervaart. Een hele klus? Ja, soms wel. Maar weet je wat een veel zwaardere klus is? Weglopen en vluchten voor pijn en verdriet in je leven. Doen alsof het er niet is. Innerlijk oorlog voeren, steeds weer. Met uiteindelijk klachten in je lijf en geest.
Je klachten nodigen je uit om op een andere manier naar jezelf en je leven te kijken. Je wordt uitgenodigd om mens te zijn, met alles erop en eraan.
OEFENING: Een mooie manier om jezelf te oefenen in aanwezig zijn in het moment is de volgende oefening:
– je kunt onderstaande tekst eerst helemaal doorlezen en dan doen óf
– je vraagt iemand om in een heel rustig tempo de tekst voor te lezen terwijl jij luistert
Neem 5 minuten de tijd zonder gestoord te worden.
Ga comfortabel zitten of liggen. Sluit je ogen wanneer je dat prettig vindt.
Breng je aandacht naar je lichaam. Voel waar je lichaam de stoel of het bed raakt. Merk hoe je lichaam wordt ondersteund.
Voel het ritme van je inademing en je uitademing.
……………
Breng je aandacht naar dat deel van je lichaam dat de meeste aandacht trekt, op wat voor manier dan ook. Leg, zo mogelijk, je hand op die plek als je dat wilt.
Merk de gedachten op die in je opkomen (dit wil ik niet, de pijn moet weg, enz).
Kijk naar de gedachten, laat ze gaan, het is maar een gedachte.
En concentreer je weer op je lichaam met een milde aandacht, zonder het als goed of fout te bestempelen. Het is zoals het is.
Je aandacht is volledig in dit moment, het NU, het enige moment dat er echt is.
Ervaar dat maar, NU.
Neem elke dag minstens één keer de tijd om even stil te staan bij dat wat er is, zonder oordeel, zonder het als goed of fout te beoordelen. Het te nemen zoals het is.
Begin klein met een paar minuutjes en je zult merken dat het rust geeft wanneer je stopt met vechten, stopt met (innerlijk) oorlog voeren.
Veel succes en plezier ermee!