Durven zeggen wat je écht vindt, ook als je niet weet hoe de ander zal reageren
Je uitspreken ook als je angst voelt in je lijf
Zeggen wat je te zeggen hebt vanuit je diepste waarheid.
O, wat kan dat spannend zijn én hoe kun je er naar verlangen om je stem te laten horen. Niet om gelijk te hebben maar omdat jouw stem er toe doet en gehoord wil worden.
Je partner vertellen dat je ontevreden bent over hoe het tussen jullie gaat, in plaats van door laten sudderen.
Je leidinggevende vragen om support, in plaats van in je eentje doormodderen.
Een heldere grens stellen naar je zoon of dochter, in plaats van over je heen laten lopen.
Een workshop of lezing organiseren om anderen te inspireren middels jouw waarheid.
Je verlangt er naar én er is iets dat je tegenhoudt. Er spelen, bewust en onbewust, ‘redenen’ waarom je je mond houdt: “dat lukt me toch niet, misschien word ik wel afgewezen, ik moet gewoon tevreden zijn met hoe het nu is, mijn kop boven het maaiveld uitsteken is gevaarlijk………”
Je uitspreken vraagt én moed én helderheid.
Moed om onder ogen te zien dat er iets wringt. Dat iets je tegenhoudt je verlangen te leven. Moed wil zeggen dat je niet langer wegkijkt van je belemmerende overtuigingen. Maar ruimte geeft aan de druk die dat (in je lijf) geeft. Adem naar de spanning toe, geef er ruimte aan.
Onder de spanning ligt namelijk altijd een verlangen.
Wanneer je erkent dat het spannend is kan er ruimte komen voor je verlangen. Naar bijvoorbeeld een fijnere relatie of steun om niet alles alleen te hoeven doen of anderen te inspireren met wat jij tot nu toe geleerd hebt.
Merk hoe het is om jezelf toestemming te geven om je verlangen echt te voelen, er ruimte aan te geven. Helderheid over je verlangen maakt dat het eenvoudiger wordt om je te uiten. Je weet wat je drijft. Dat neemt niet weg dat er ook MOED nodig is om het te doen. Moed om langs of door je belemmerende ideeën (dat lukt met toch niet, misschien word ik wel afgewezen, ik moet gewoon tevreden zijn met hoe het is…….) je toch uit te spreken.
Ik voel de spanning in mijn lijf ÉN ik adem door
Ik vind het eng ÉN ik doe het toch
Het is spannend ÉN ik laat mijn stem horen.
Wacht niet tot je totaal helder bent of tot je angst weg is of tot je geen belemmerende overtuigingen meer hebt. Dan kun je wachten tot je een ons weegt 
en dat is zonde van de tijd.
Ik voel de spanning in mijn lijf ÉN ik adem door
Ik vind het eng ÉN ik doe het toch
Het is spannend ÉN ik laat mijn stem horen.
Geef een reactie